İstanbul Medical Journal

Donör olmayan beyin ölümü vakalarının değerlendirilmesi [İstanbul Med J]
İstanbul Med J. Baskıdaki Makaleler: ITD-54926

Donör olmayan beyin ölümü vakalarının değerlendirilmesi

İlkay Ceylan, Seda Seven, Sevim Baltalı, Abdurrahman Tünay, Veysel Erden
TC SBÜ İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Kronik organ yetmezlikli hastalar için organlar canlı vericilerden yada beyin ölümü gerçekleşmiş kişilerden alınmaktadır. Ülkemizde beyin ölümü ve organ nakli işlemleri 1979 yılında çıkartılan 2238 sayılı Organ ve Doku Alınması, Saklanması ve Nakli Hakkında Kanun ile yürütülmektedir. Mevzuatta yapılan değişiklikler ile beyin ölümü tanısının kriteleri ve tanının nasıl konulacağı konusunda iyileştirmeler yapılmıştır. Beyin ölümü tanısı almış ancak donör olmayan olguların yaşam desteğinin sonlandırılması önerisi kaldırılmıştır. Bu belirsizlik nedeni ile sağlık çalışanları içinde yaşam desteğinin kesilmesi konusunda tereddüt oluşmaktadır.Çalışmamızda organ nakli yapılamayan donörlerin akıbeti ile ilgili açıkta kalan konuya dikkat çekmeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamızda hastanemizde 1 Ocak 2011 ile 1 Haziran 2017 tarihleri arasında görülen beyin ölümü vakalarını retrospektif olarak incelendi.
BULGULAR: Beyin ölümü tanısı konulmuş 122 hastanın 102’sinin donör olmadığı görülen incelememizde, donör olmayan hastaların ortalama yaşam süresinin 29±56 saat olduğu ve en uzun yaşayan hastamızın deklerasyon sonrasında 116 saat kardiyak ölümün gerçekleşmediği görülmüştür. 35 hastaya beyin ölümü bildirimi sonrasında yeni vasopressor veya inotrop ilaç başlanmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Kalp atışı sürüyor olsa da, beyin ölümü gerçekleşmişse, kişi tıbben ve hukuken ölü kabul edilir. Ölü kabul edilen bireyin yaşam desteklerinin devam ettirilmesi makul değildir. Yoğun bakım yatak sayısının yetersizliği ve tıbbi destek maliyetinin yüksek olması dikkate alındığında, donör olmayan beyin ölümlü olgularda faydasız olan tıbbi desteğin kesilmesi ve yaşamı destekleyen cihazların öncelikle bekleyen hastaların kullanımına olanak sağlayacak yasal düzenlemelerin oluşturulması büyük önem taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler: Beyin ölümü, yaşam desteğinin kesilmesi, organ nakli


Evaluation of non-donor brain death patients

İlkay Ceylan, Seda Seven, Sevim Baltalı, Abdurrahman Tünay, Veysel Erden
Istanbul Teaching and Research Hospital

INTRODUCTION: Organs for patients with chronic organ failure are taken from live donors or those who have brain death donors. Brain death and organ transplantation procedures are carried out in our country by the Law No. 2238 issued in 1979. Improvements made in brain death criteria and how to be recognized in law. Comments about patients whose relatives do not accept organ transplantion have been removed. The reason for this uncertainty there is hesitation about withdraw the life support among the health care workers. We aimed to to draw attention to withdraw of life support whose realtives refuse transplantion.
METHODS: In our study, we retrospectively evaluated the brain death cases seen between January 1, 2011 and June 1, 2017 in our hospital.
RESULTS: 102 of the 122 patients were found not to be donors. The mean life time of non-donor patients after declaration was 29 ± 56 hours and the longest surviving patient after declaration was found to live 116 hours.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Even if the heartbeat is ongoing, the person with brain death is considered medically and legally dead. It is not reasonable to maintain the life support of the dead individual. Given the inadequate number of intensive care beds and the high cost of medical support it is reasonable to discontinution of medical support. it is very important that legal arrangements should be made to allow fair use of resources.

Keywords: Brain death, withdrawl of life support, organ donation




Sorumlu Yazar: İlkay Ceylan, Türkiye


ARAÇLAR
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
EndNote
BibTex
Medlars
Procite
Reference Manager
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder

Benzer makaleler
PubMed
Google Scholar