Rezidüel metatarsus adduktus deformitesi için çift osteotomi tekniğinin etkinliğinin değerlendirilmesiMehmet AlbayrakÖzel Tekirdağ Yaşam Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, Tekirdağ
GİRİŞ ve AMAÇ: Yenidoğan döneminde en sık görülen konjenital ayak deformitesi rezidüel metatarsus adduktustur. Tedavisinde amaç tarsometatarsal eklemlerdeki supinasyonu düzelterek metatarsal doğru dizilimi sağlamaktır. Bu çalışmada, metatarsus adduktusun cerrahi tedavisinde, küboid kapalı kama ve küneiform açık kama ikili osteotomisinin metatarsal osteotomilere üstün olup olmadığı literatür ile karşılaştırılarak araştırıldı. YÖNTEM ve GEREÇLER: Medial küneiform açık kama ve küboid kapalı kama osteotomi kombinasyonu ile opere edilen metatarsus adduktus deformiteli 17 hastanın (13 erkek ve 4 kadın) 25 ayağı retrospektif olarak değerlendirildi. Deformitelerin etyolojik faktörleri not edildi. Radyolojik değerlendirmede tüm olguların ayakta AP grafilerinde talus-1. metatarsal ve kalkaneus-5. metatarsal açıları ile ayakta lateral grafilerinde talus-1. metatarsal açıları ameliyat öncesi ve sonrası dönemde ölçüldü. Gerçekleşen radyolojik değişikliklerin istatistiksel olarak anlamlı düzeyde olup olmadıkları ve düzelme klinik olarak değerlendirildi. BULGULAR: Metatarsus adduktus deformitesi 20 ayakta doğuştan çarpık ayak sekeline bağlıydı. Geri kalan 5 ayakta etiyolojik faktörler konjenital metatarsus adduktus, serebral palsi sekeli, spina bifida, vertikal talus ve Charcot-Marie-Tooth hastalığıydı. Ölçülen tüm radyografik açıların ameliyat sonrası dönemde ameliyat öncesi değerlere göre belirgin bir şekilde düzelmiş olduğu görüldü. TARTIŞMA ve SONUÇ: Rezidüel metatarsus adduktus deformitesinin cerrahi tedavisinde medial küneiform açık kama ve küboid kapalı kama osteotomilerin kombinasyonu tatmin edici klinik ve radyolojik sonuçlar vermektedir. Teknik, düşük komplikasyon oranları ile ön ayak addüksiyonunu ve orta ayak supinasyonunu düzeltmede etkilidir.
Anahtar Kelimeler: Küboid, Küneiform, Metatarsus adduktus, Osteotomi
Evaluation of the efficiency of double osteotomy technique for residual metatarsus adductus deformityMehmet AlbayrakOzel Tekirdag Yasam Hastanesi, Orthopaedics and Traumatology Clinic, Tekirdag,
INTRODUCTION: The most common congenital foot deformity in the neonatal period is metatarsus adductus. The aim of the treatment is to correct the supination of the tarsometatarsal joints and to provide the correct metatarsal alignment. In this study, the clinical and the radiological effectiveness of open wedge medial cuneiform and closing wedge cuboid osteotomies in the surgical treatment of metatarsus adductus is investigated. METHODS: 25 feet of 17 patients (13 males and 4 females) that had metatarsus adductus deformity and operated with the combination of open wedge medial cuneiform and closing wedge cuboid osteotomies were evaluated retrospectively. The etiological factors of the deformities were noted. In the radiological assesment, talus-1st metatarsal and calcaneus-5th metatarsal angles in the AP standing radiographs as well as talus-1st metatarsal angle in the lateral standings radiographs were measured on pre and postoperative periods in all cases. The radiological alterations were evaluated in means of statistical significance. RESULTS: Metatarsus adductus deformity was due to pes equinovarus sequelae in 12 of 17 cases. In rest of the cases, the etiological factors were congenital, cerebral palsy sequelae, spina bifida, vertical talus and Charcot-Marie-Tooth disease. All measured radiographical angles were found to be improved in the postoperative period when compared with the preoperative values. DISCUSSION AND CONCLUSION: Combination of open wedge medial cuneiform and closing wedge cuboid osteotomies in the surgical treatment of metatarsus adductus deformities gives satisfactory clicinal and radiological outcomes. The technique is effective in correcting forefoot adduction and midfoot supination with low complication rates.
Keywords: Cuboid, Cuneiform, Metatarsus adductus, Osteotomy
Sorumlu Yazar: Mehmet Albayrak, Türkiye
|
|