Travmatik Beyin Hasarlı Olgularda Kemik Mineral Yoğunluğu ve Klinik Parametrelerle İlişkisiSelçuk Sayılır1, Murat Ersöz2, Özden Sibel Odabaşı Yılmaz3, Fatma Gülçin Uğurlu2, Selami Akkuş21Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp Ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Muğla, Türkiye
2Yıldırım Beyazıt Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp Ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye
3Erzincan Universitesi, Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp Ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Erzincan, Türkiye
Amaç: Travmatik beyin hasarlı (TBH) olgularda kemik mineral yoğunluğunun klinik ve demografik faktörlerle ilişkisinin incelenmesi.
Materyal-Metod: Bu çalışmada yaş ortalaması 33.0±9.8 yıl olan 21 erkek, 1 kadın, 22 TBH olgusu değerlendirildi. Hastalarda femur boyun ve L1-4 vertebra T skorlarının belirlendiği DEXA ölçümleri Lunar Prodigy DPX sistemi kullanılarak yapıldı. Hastaların tutulum tipleri (pleji), alt-üst ekstremite spastisite değerleri, heterotopik ossifikasyon varlığı, ambulasyon düzeyleri gibi klinik parametreleri belirlendi ve bunların femur boyun ve L1-4 vertebra T skorlarıyla ilişkisi Mann-Whitney U Testi kullanılarak incelendi.
Bulgular: Hastaların yapılan incelemesinde tutulum tipleri (tetraplejik/hemi-paraplejik), alt ekstremite spastisite değerleri (Aschworth skoru 0 / 1-2-3-4) ve heterotopik ossifikasyon varlığı (var / yok) alt gruplarının karşılaştırmalarında femur boyun ve L1-4 vertebra T skorlarında istatistiksel anlamlı fark gözlenmedi (p>0.05). Buna karşılık ambulasyon düzeylerine göre belirlenen alt gruplarda (yatağa bağımlı-tekerlekli iskemle / ambule [ortezle-el desteğiyle-bağımsız]) femur boyun T skorlarında anlamlı fark gözlendi (p=0.044). Ambule hastalarda femur boyun T skoru anlamlı olarak yüksekti.
Sonuç: Travmatik beyin hasarlı olgularda ambulasyon düzeyi kemik mineral yoğunluğuna istatistiksel olarak anlamlı etki eden bir faktördür. Potansiyeli olan olguların olabildiğince erken ambule edilmesi, ambule olamayacak hastalarda alternatif yaklaşımların planlanması gerekli görünmektedir. Anahtar Kelimeler: Kemik mineral yoğunluğu, Osteoporoz, Travmatik Beyin Hasarı
Bone Mineral Density in Traumatic Brain Injury PatientsSelçuk Sayılır1, Murat Ersöz2, Özden Sibel Odabaşı Yılmaz3, Fatma Gülçin Uğurlu2, Selami Akkuş21Muğla Sıtkı Koçman University, Faculty Of Medicine, Department Od Physical Medicine & Rehabilitation, Muğla, Turkey
2Yıldırım Beyazıt University, Faculty Of Medicine, Department Of Physical Medicine & Rehabilitation, Ankara, Turkey
3Erzincan University, Faculty Of Medicine, Department Of Physical Medicine & Rehabilitation, Erzincan, Turkey
Objective
Determine the association between the bone mineral density (BMD) and Traumatic brain injury (TBI).
Materials and Methods
Twenty-two patients with TBI included to the study. Demographic, ethiological and clinical parameters such as age, gender, duration of injury, spasticity, complications, ambulation levels, heterotopic ossification enrolled. Bone mineral densitometry was measured by Dual-Energy X-ray Absorptiometry (DXA) from femoral neck and lumbar spine
Results-conclusion
Although immobilization has unfavorable effects on bone mineral density, heterotopic ossification, motor disorder type (hemiplegia, tetraplegia, paraplegia), and spasticity were not association with osteoporosis in TBI. Further studies with larger sample sizes are awaited. Keywords: Bone mineral density, osteoporosis, traumatic brain injury,
Selçuk Sayılır, Murat Ersöz, Özden Sibel Odabaşı Yılmaz, Fatma Gülçin Uğurlu, Selami Akkuş. Bone Mineral Density in Traumatic Brain Injury Patients. Osteoporoz. 2016; 22(1): 0-0
Sorumlu Yazar: Selçuk Sayılır, Türkiye |
|
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder
PubMed