Proksimal Femoral Çivi Komplikasyonları Sonrası Hemiartroplastide Transtrokanterik ve Posterolateral Yaklaşımlar: Karşılaştırmalı Bir ÇalışmaOğuzhan Gökalp1, Bünyamin Arı2, Bünyamin Arı31Uşak Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Uşak, Türkiye
2Malatya Turgut Özal Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Malatya, Türkiye
3Kütahya Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Kütahya, Türkiye
Giriş: Proksimal femoral çivi (PFN), intertrokanterik femur kırıklarının tedavisinde yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir, ancak bazı durumlarda revizyon cerrahisi gerektiren komplikasyonlarla sonuçlanabilir. Bu komplikasyonların tedavisinde hemiartroplasti yaygın bir çözümdür ve cerrahi seçenekler arasında transtrokanterik ve posterolateral yaklaşımlar bulunmaktadır. Bu çalışmanın amacı, bu iki cerrahi yaklaşımı cerrahi sonuçlar ve komplikasyonlar açısından karşılaştırmaktır.
Yöntemler: Bu retrospektif analizde, 2019 ile 2022 yılları arasında proksimal femoral çivi (PFN) komplikasyonları nedeniyle revizyon hemiartroplasti yapılan 79 hasta incelendi. Hastalar, uygulanan cerrahi yaklaşıma göre iki gruba ayrıldı: transtrokanterik yaklaşım (Grup 1, n=36) ve posterolateral yaklaşım (Grup 2, n=43). Anahtar değişkenler arasında cerrahi süre, intraoperatif kan kaybı, transfüzyon gereksinimi, fonksiyonel sonuçlar (Harris Kalça Skoru) ve komplikasyon oranları yer aldı. İstatistiksel anlamlılık için p < 0.05 olarak belirlendi.
Bulgular: Grup 1'de cerrahi süre (49.6 ± 5.69 dakika vs. 64.8 ± 10.29 dakika; p < 0.001) ve intraoperatif kan kaybı (395.8 ± 142.89 ml vs. 474.2 ± 130.94 ml; p = 0.004) Grup 2'ye göre daha düşük bulundu. Benzer şekilde, transfüzyon gereksinimi de Grup 1'de daha düşüktü (0.4 ± 0.71 ünite vs. 1.2 ± 1.014 ünite; p = 0.002). Harris Kalça Skoru bakımından gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmadı (74.7 ± 7.17 vs. 72.4 ± 7.8; p = 0.276). Genel komplikasyon oranları arasında anlamlı bir fark görülmemekle birlikte (p = 0.744), çıkıklar yalnızca Grup 2'de gözlendi (%6.5, n=2).
Sonuç: Bulgular, transtrokanterik yaklaşımın cerrahi etkinlik ve intraoperatif zorlukların azaltılması açısından avantaj sağlayabileceğini göstermektedir. Bununla birlikte, her iki tekniğin fonksiyonel sonuçlar ve komplikasyon oranları bakımından karşılaştırılabilir olduğu görülmüştür. Bu bulguların farklı klinik senaryolarda doğrulanması için ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: İntertrokanterik Kırıklar, Proksimal Femoral Çivi Komplikasyonları, Hemiartroplasti, Transtrokanterik Yaklaşım, Posterolateral Yaklaşım
Transtrochanteric vs Posterolateral Approaches in Hemiarthroplasty After Proximal Femoral Nail Complications: A Comparative StudyOğuzhan Gökalp1, Bünyamin Arı2, Bünyamin Arı31Usak University, Faculty Of Medicine, Department Of Orthopaedics And Traumatology, Usak, Turkey
2Malatya Turgut Ozal University, Faculty Of Medicine, Department Of Orthopaedics And Traumatology, Malatya, Turkey
3Kütahya University Of Health Sciences, Faculty Of Medicine, Department Of Orthopaedics And Traumatology, Kütahya, Turkey
Introduction: Proximal femoral nailing is widely used for intertrochanteric femur fractures but can result in complications requiring revision surgeries. Hemiarthroplasty is a common solution, with transtrochanteric and posterolateral approaches being two surgical options. This study aimed to compare these approaches regarding surgical outcomes and complications.
Methods: A retrospective analysis was conducted on 79 patients who underwent revision hemiarthroplasty for proximal femoral nail complications between 2019 and 2022. Patients were divided into two groups based on the surgical approach: transtrochanteric (Group 1, n=36) and posterolateral (Group 2, n=43). Key variables included surgical time, intraoperative blood loss, transfusion requirements, functional outcomes (Harris Hip Score), and complication rates. Statistical significance was set at p < 0.05.
Results: Group 1 exhibited a shorter surgical time (49.6 ± 5.69 vs. 64.8 ± 10.29 minutes; p < 0.001) and lower intraoperative blood loss (395.8 ± 142.89 vs. 474.2 ± 130.94 ml; p = 0.004) compared to Group 2. Transfusion requirements were also reduced in Group 1 (0.4 ± 0.71 vs. 1.2 ± 1.014 units; p = 0.002). Harris Hip Scores were similar between groups (74.7 ± 7.17 vs. 72.4 ± 7.8; p = 0.276). While general complication rates did not differ significantly (p = 0.744), dislocations were only observed in Group 2 (6.5%, n=2).
Conclusion: The findings suggest that the transtrochanteric approach may offer advantages in terms of surgical efficiency and reduced intraoperative challenges. However, both techniques demonstrated comparable functional outcomes and complication rates. Additional studies are necessary to validate these results and explore their implications in diverse clinical scenarios. Keywords: Intertrochanteric Fractures, Proximal Femoral Nail Complications, Hemiarthroplasty, Transtrochanteric Approach, Posterolateral Approach
Sorumlu Yazar: Oğuzhan Gökalp, Türkiye
|
|
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder
PubMed