Metisiline Dirençli Staphylococcus aureus ve Metisiline Duyarlı Staphylococcus aureus İzolatlarında Makrolid–Lincosamide–Streptogramin B Direncinin Fenotipik ve Genotipik AnaliziNoura Saed Mahmoud Aeteer, Aylin Altay Kocak, Hasan Cenk Mirza, GİZEM İNCE CEVİZ, Ahmet BasustaogluBaşkent Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Ankara
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada Başkent Üniversitesi Hastanesi'nde izole edilen MRSA ve MSSA izolatlarının MLSB fenotipi ve genotipik direnç genlerinin karakterize edilmesi amaçlanmış ve MSSA ve MRSA izolatlarının direnç oranları karşılaştırılmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya Başkent Üniversitesi Ankara ve Adana Hastanelerinden 2016-2022 yılları arasında toplanan 50 MSSA ve 50 MRSA izolatı dahil edilmiştir. İlk olarak S. aureus izolatları katalaz ve koagülaz testleri ile, MRSA izolatları ise sefoksitin disk difüzyon testi ile doğrulanmıştır. MLSB direncini belirlemek için izolatlar, disk difüzyon testi (D-test) kullanılarak klindamisin ve eritromisin direnci açısından çalışılmıştır. D-test sonuçlarına göre direnç fenotipleri saptanmış ve dirençli fenotipler polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) kullanılarak direnç genleri açısından taranmıştır. ermA, ermB, ermC ve msrA genlerine spesifik primerler kullanılarak PZR amplifikasyonu yapılmıştır.
BULGULAR: Elli MRSA izolatından 25'i (%50) eritromisine dirençli, klindamisine duyarlı ve D-zonu pozitif olacak şekilde indüklenebilir direnç fenotipini (iMLSB) göstermiştir. İki (%4) izolat, yapısal direnç fenotipini (cMLSB) gösteren D-zonu negatif, klindamisin ve eritromisin dirençli saptanmıştır. Yirmiiki (%44) izolat ise S fenotipini gösteren D-zonu negatif, klindamisin ve eritromisin duyarlı saptanmıştır. Sadece bir izolat (%2) klindamisine duyarlı, eritromisin dirençli ve MSB fenotipine uygun olarak D-zonu negatif bulunmuştur. Elli MSSA izolatının 8'inin (%16) eritromisine dirençli D-zonu pozitif iMLSB fenotipine sahip olduğu saptanırken, iki (%4) izolatın ise D-zonu olmaksızın her iki antibiyotiğe de dirençli cMLSB fenotipine sahip olduğu bulunmuştur. D-zonu olmayan klindamisin ve eritromisin duyarlı olarak ise, 40 (%80) izolat saptanmıştır. Direnç genleri 28 MRSA ve 10 MSSA örneği olmak üzere toplamda 38 örnekte incelenmiştir. MLSB direnç genlerinden, ermC, 25 MRSA (%89,3) ve 4 MSSA örneğinde (%40) pozitif bulunmuştur. İkinci en sık saptanan gen ise ermA geni olmuştur; 4 (%40) MSSA izolatında saptanırken, MRSA izolatlarında ise saptanmamıştır. MSB fenotipli bir MRSA örneğinde msrA geni pozitif olarak doğrulanmıştır. Tüm örnekler, ermB geni varlığı açısından negatif bulunmuştur.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak, Ankara ve Adana'dan izole edilen izolatlarda gerçekleştirilen bu çalışmada, ülkemizde daha önce yapılan çalışmalarla benzer şekilde, iMLSB fenotipi en yaygın fenotip olarak bulunmuş ve MRSA izolatlarında daha yaygın olduğu görülmüştür. MLSB direnci için direnç genleri arasında en sık görülen gen literatürle uyumlu olarak ermC olmuştur. ermA pozitifliği ise az sayıda saptanmış ve ermB geni hiç saptanmamıştır. Dolayısıyla ermC geninin bu bölgede daha yaygın olduğunu söyleyebiliriz.
Anahtar Kelimeler: Staphylococcus aureus, makrolid, linkozamid, streptogramin B, erm geni, msr geni
Phenotypic and Genotypic Analysis of Macrolide–Lincosamide–Streptogramin B Resistance in Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus and Methicillin-Susceptible Staphylococcus aureus IsolatesNoura Saed Mahmoud Aeteer, Aylin Altay Kocak, Hasan Cenk Mirza, GİZEM İNCE CEVİZ, Ahmet BasustaogluDepartment of Medical Microbiology, Baskent University, Ankara, Turkey
INTRODUCTION: In this study, we aimed to characterize the MLSB phenotype and genotypic resistance genes of MRSA and MSSA isolates from Baskent University Hospital, and resistance rates of MSSA and MRSA isolates were compared.
METHODS: The study included 50 MSSA and 50 MRSA isolates collected between 2016 and 2022 from Baskent University in Ankara and Adana Hospitals. First, S. aureus isolates were confirmed by catalase and coagulase tests, and the MRSA isolates were confirmed by cefoxitin disc diffusion test. To determine the MLSB resistance, isolates were tested for clindamycin and erythromycin resistance using the disk diffusion test(D-test).According to D-test, resistance phenotypes were detected and resistant phenotypes were screened for resistance genes using PCR. PCR amplification was made using primers specific for ermA,ermB,ermC, and msrA genes.
RESULTS: Among 50 MRSA isolates,25(50%) isolates resistant to erythromycin with D zone positivity and susceptible to clindamycin indicating inducible iMLSB phenotype.And 2(4%) isolates were resistant to clindamycin and erythromycin without the D zone indicating constitutive cMLSB phenotype. Twenty-two(44%) isolates were susceptible to clindamycin and erythromycin with D-zone negative indicating S phenotype. Only one isolate(2%) was susceptible to clindamycin and has erythromycin resistance with absence of D-zone indicating MSB phenotype. While 8(16%) of the fifty MSSA isolates were found to have the D-zone positive iMLSB phenotype resistant to erythromycin, two(4%) isolates were found to have the cMLSB phenotype resistant to both antibiotics without the D-zone. There were 40(80%) isolates that were susceptible to clindamycin and erythromycin without D zone. Resistance genes were examined in a total of 38 samples, including 28 MRSA and 10 MSSA samples. Among the MLSB resistance genes, ermC was found positive in 25 MRSA(89.3%) and 4 MSSA(40%) samples. The second most commonly detected gene was ermA, which was detected in 4(40%) MSSA isolates but not in any MRSA isolates.The msrA gene was confirmed positive in one MRSA sample with the MSB phenotype. All samples were negative for the presence of the ermB gene.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In conclusion, iMLSB phenotype was the most common phenotype similar to previous studies conducted in our country and it was more common in MRSA isolates in the present study that were carried out in the isolates from Ankara and Adana, Turkey. Among resistance genes for MLSB resistance, the most frequent gene was ermC in line with the literature. ermA positivity was very less and ermB was not detected. Therefore, we can say that the ermC gene is more common in this region.
Keywords: Staphylococcus aureus, macrolide, lincosamide, streptogramin B, erm gene, msr gene
Sorumlu Yazar: Aylin Altay Kocak, Türkiye
|
|
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder
PubMed